De vraag die mij momenteel erg bezighoud, is: hoe kan je positief denken? In ons huishouden (met drie autisten) valt het niet altijd mee. Er is zo veel aan de hand en je zou makkelijk kunnen meegaan in een neerwaartse spiraal. Niks is goed, op alle slakken schud je een zoutpotje leeg en de kleinste opmerking zet al je stekels overeind. In ons huishouden merk ik het ook door de nieuwste ontwikkelingen rondom het Covid virus.
Omgaan met verandering is lastig
De scholen zijn weer begonnen voor allebei de tieners, eindelijk, want ik maakte me best zorgen over dat thuisonderwijs en het nut ervan. De brief daarover ontvingen we vorige week donderdag, via de mail. Vier kantjes, kleine letters, dichtbedrukt. Na vier regels hielden de jongens het voor gezien: typisch gevalletje van too much information en nog onduidelijk ook omdat het over verschillende leerjaren en opleidingen ging.
Kop van Jut
Zo’n verandering, van thuisonderwijs naar terug naar school, is een ingrijpende. Hoe werkt het, hoe worden de klassen verdeeld, wat gaat het allemaal betekenen, enz. Het had weer wat behoorlijke over de kook momentjes tot gevolg. Regelmatig was ik de kop van jut. Adem in, adem uit en volhouden was de opdracht.
Hoe kan je positief denken?
Dat doet ook wat met mij, uiteraard. Ik heb het dan heel erg nodig om mijn gedachten positief om te buigen. Door te tekenen, te kleuren. Een overzicht te maken wat er wél goed gaat, want dat is veel! Even uit de situatie stappen door iets anders te doen. Te ruiken aan een krokus of een narcis en te beschrijven wat dat met me doet.
Ik maakte een wandeling en genoot van de eerste bloesems aan de bomen en een kalfje dat dronk bij de moeder. ’t Is net een schilderij van Paul Potter, vind je niet?
Wil je het ook eens proberen? Dat kan! Print het onderstaande plaatje uit, kleur de bloemen mooi en en ga op pad om je zintuigen te gebruiken. Kijk naar wat er goed gaat. Dat helpt hoop ik bij jou ook. Ik lees ook graag jouw tips in de reacties onder dit bericht.