Ik moet zo veel – prioriteiten stellen in 3 stappen

Elke dag denk ik het wel een keer bij mezelf: ik moet zo veel, en het is lastig prioriteiten stellen. Zorgen dat er eten is, zorgen voor de dieren, voor de tuin, dat het huis niet al te veel gelijkenis vertoond met dat van Jan Steen, een nieuw blogje, mijn stappen zetten, een tekening van de dag, mail beantwoorden, de telefoon al dan niet opnemen, kijken of alles in orde is met mijn (schoon)ouder(s), dat de jongens met zo weinig mogelijk schade door het corona-schooljaar komen … zo maar wat dingen die dagelijks op mijn takenlijstje staan. Ik moet zo veel! Van wie? Van mezelf.

Ik ben de laatste dagen veel bezig geweest met mijn website, maakte een pinterest account met al mijn creatieve tips (leuk als je het volgt) en deed nog heel veel meer. Als ik eenmaal begin, kan ik amper stoppen.

Ik moet zo veel – pubers

Ook onze pubers roepen het regelmatig, met name als ik hen na een uur of dag in de relaxstand vraag of ze eindelijk hun kamer willen opruimen of de vaatwasser willen doen. Ze herkennen het, ze moeten veel. Of het waar is? Geen idee. Vanuit hun perspectief vast wel. Alles wat hen van de bank, bed of stoel haalt is ‘veel’.

Veel moeten en autisme

Ik heb al eens eerder geschreven dat een aantal jaar geleden bij mij autisme is vastgesteld. Dit maakt het veel moeten nog wat lastiger. Elke vraag voelt aan als een opdracht met de prioriteit hoog. Een verzoek in de mail of telefonisch zorgt ervoor, bij wijze van spreken, dat ik mijn agenda leeg maak om antwoord te geven op de vraag. Erg vermoeiend, vooral voor mezelf.

Ik was me hier lang niet van bewust. Ik moest almaar meer en meer, totdat ik mezelf over kop draaide. Er moest iets gebeuren. In de therapiesessies, na het vaststellen van mijn autisme, was mijn therapeut verbaasd wat ik allemaal deed in één dag. Ik heb daar een week voor nodig, zei hij. Dat zette mij aan het denken. Ik hield een tijdje bij wat ik deed (depressief en wel) en schrok. Het was inderdaad best veel. En waarom doe ik al die dingen?

Stap 1. Voor wie doe je het?

Als eerste ben ik gaan kijken voor wie ik iets doe. Is het voor mezelf? Voor mijn gezondheid, om iets van te leren, om te ontspannen, om beter van te worden? Ik was (ben) gewend om mezelf op de laatste plaatst te zetten. Dom, bleek. Als je niet goed voor jezelf zorgt, kan je ook niet voor een ander zorgen. Mijn absolute prioriteit is mezelf en mijn gezin. Zij staan voorop in de keuzes die ik maak. Is het goed voor mij of hen? Dan mag het door.

Stap 2. Wat levert het je op?

Maak eens een lijstje van wat je allemaal moet op een dag, van jezelf of een ander. Kijk van elk van die dingen wat het je oplevert. Meer gezondheid? De ontspanning die je zo hard nodig hebt? Laat het dan vooral op je lijstje staan. Stress? Een zeer lijf? Geld? Hoe belangrijk is het voor jou? Dat maakt de keuze van jouw top vijf of tien al wat makkelijker.

Stap 3. De wereld buiten jou (en je gezin)

Natuurlijk wil ik ook graag klaarstaan voor een ander. Sterker nog, dat vind ik heel belangrijk, maar het mag niet ten koste gaan van mezelf of mijn gezin. Overigens vind ik het belangrijk om mede mijn gezin financieel te onderhouden, dus dat neem ik mee in mijn afwegingen. Maar … genoeg is genoeg!

Stap 4. De checklist

Print de onderstaande checklist uit en houd hem een paar dagen bij. Dit kan helpen om prioriteiten te stellen.

Stap 5. Maak keuzes.

Voor mij is rust nemen en ontspanning heel belangrijk. Het zit niet vanzelf in mijn systeem. Ik word rustig in de tuin, als ik zit te tekenen of te lezen. Dus dat ga ik nu doen.

Welke keuze maak jij? Hoe ga jij prioriteiten stellen?
Laat het me weten!